Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι την ζωή τους την καθορίζει η μοίρα, οπότε όποιες επιλογές και να κάνουν το αποτέλεσμα είναι προκαθορισμένο. Σαφώς και δεν γνωρίζουμε τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είναι όμως σημαντικό να είμαστε θετικά προδιατεθειμένοι στις όποιες καινούργιες εμπειρίες μας φέρνει η καθημερινότητα.

Για τη διαδρομή της ζωής μας, δεν υπάρχει κάποιος «οδηγός» που να μας ενημερώνει ποια είναι η σωστή κατεύθυνση στην οποία πρέπει να κινηθούμε.  Ο εσωτερικός μας κόσμος το γνωρίζει πολύ καλά και καλό είναι να εμπιστευόμαστε τις κλίσεις που υπάρχουν έμφυτες μέσα μας.

Δυστυχώς το ποσοστό των ανθρώπων που αναγνωρίζει ότι βιώνει μία ικανοποιητική ζωή είναι μικρό. Ενώ όλοι μας κάνουμε όνειρα και εκφράζουμε επιθυμίες, όταν δεν πραγματοποιούνται, εύκολα το βιώνουμε ως μία προσωπική μας αποτυχία. Τότε το αποδίδουμε σε έλλειψη χαρακτήρα και ικανοτήτων μας και έτσι πληγώνεται η αυτοεκτίμησή μας.

Αν ρίξουμε μια ματιά γύρω μας, στην φύση που μας περιβάλλει και της οποίας αποτελούμε αναπόσπαστο μέρος, θα πάρουμε πολλές απαντήσεις για το πώς λειτουργεί η ίδια η ζωή, με την νομοτέλειά της.

Για παράδειγμα, εάν φυτευτεί ένας σπόρος τριανταφυλλιάς, με τις κατάλληλες προϋποθέσεις, θα ανθίσει κάποια στιγμή ένα ωραίο τριαντάφυλλο. Έτσι ο συγκεκριμένος σπόρος μπόρεσε και ανέδειξε όλο του το μεγαλείο, που η ίδια η φύση τού είχε ορίσει.

Κάτι παρόμοιο γίνεται και με τον άνθρωπο, μόνο που εκ των προτέρων δεν έχει την επίγνωση μέχρι που μπορεί να φτάσει με τις δυνατότητές του. Χρειάζονται και αυτές να καλλιεργηθούν για να αναδυθεί η «ομορφιά» τους. Γύρω του όμως, μπορεί και παρατηρεί άλλους ανθρώπους πόσο πετυχημένοι και ευχαριστημένοι είναι από την ζωή τους.

Ο Νίτσε είχε πει: Γίνε ο εαυτός σου. Δεν έχει κανένα νόημα να πολεμάμε τους εαυτούς μας για αυτό που είμαστε, ενάντια στα συναισθήματά και τα ένστικτά μας.

Ο Ηράκλειτος (560 – 500 π.Χ.) είχε πει: Η ύψιστη αρετή είναι η φρόνηση (η γνώση του ορθού) και σοφία σημαίνει να ξέρεις να λες την αλήθεια και να ενεργείς σύμφωνα με την φύση.

Συχνά όμως οι άνθρωποι πιστεύουν ότι ξέρουν τι θέλουν και προς ποια κατεύθυνση να κινηθούν στην ζωή τους και εκεί μπερδεύονται. Εξαρτόμαστε από «την απόλυτη βεβαιότητα» που μας έχουν μεταβιβάσει οι άλλοι και υπαγορεύει η κοινή λογική. Υπακούουμε στις οδηγίες που μας εκπαίδευσαν οι γονείς, έχοντας κατά νου να μην κάνουμε λάθη. Με αυτόν τον τρόπο βρισκόμαστε «εκτός χρόνου» έχοντας χάσει την επαφή με τον εσωτερικό μας κόσμο και τις πραγματικές του ανάγκες.

Ο Επίκτητος (55 – 135 μ.Χ.) είχε πει: Η ουσία της φιλοσοφίας είναι να ζει κανείς με τέτοιον τρόπο ώστε η ευτυχία του να εξαρτάται όσο το δυνατόν λιγότερο από εξωτερικά πράγματα.

Για να βρούμε μια άκρη με τον εαυτόν μας είναι χρήσιμο να αφουγκραζόμαστε τα συναισθήματά μας,  χωρίς να τα κρίνουμε ως σωστά η λάθος.  Η ζωή και η μοίρα διαμορφώνεται στο τώρα με τα όποια προβλήματα και βάσανα. Τότε είναι χρήσιμο να διερωτηθούμε «Ποιο ελάττωμά μου εμποδίζει την αυτοπραγμάτωση μου»; «Τι θα ήθελα να εξαλείψω από τον εαυτόν μου που λειτουργεί σαν δολιοφθορέας»; Έτσι ξεκινάμε έναν εσωτερικό μας διάλογο που μας βοηθά να φύγουμε από ένα Εγώ δυσλειτουργικό για μας.

Η ευχαρίστηση για ζωή ξεκινά από τις καθημερινές μας πράξεις. Έχοντας μια άμεση επαφή με το σώμα μας και τις αισθήσεις μας, ενεργοποιούνται  περιοχές του εγκεφάλου μας διαφορετικές από εκείνες της στεγνής λογικής. Όσο περισσότερο λειτουργούμε με αυτόν τον τρόπο, τόσο περισσότερο είμαστε πιο κοντά στον «σπόρο» που δημιουργεί το δικό του λουλούδι, δηλαδή την μοίρα του.

Έχοντας την επίγνωση ότι ο καθένας μας είναι μοναδικός και με πλούσιο εσωτερικό του κόσμο, μπορεί να ζήσει μια ζωή ευχαριστημένη μέσα από την ελευθερία των επιλογών του και έτσι να φτιάξει την μοίρα του. Δυσκολίες και επώδυνες καταστάσεις θα βιώσει καθότι η ζωή του επιφυλάσσει και πολλές. Αυτός όμως είναι και ο μοναδικός δρόμος προς την εξελικτική μας πορεία.

Σπύρος Μεταξάς Ψυχίατρος – Ψυχοθεραπευτής