Η σεξουαλικότητα που υπάρχει πολύ ανεπτυγμένη στα θηλαστικά είναι αναγκαία για την διαιώνιση του είδους τους και σαφώς συνυπάρχει με την απόλαυση σε μικρότερο η μεγαλύτερο βαθμό.

Η άνθρωπος από την παιδική του ηλικία φαντασιώνει  στιγμές σεξουαλικού περιεχομένου, κυρίως με το άλλο φύλο και αρχίζει να γνωρίζει το σώμα του με τις ανάγκες του. Είναι κομμάτι της ανθρώπινης φύσης και έχει άμεση σχέση με την συναισθηματική επαφή του παιδιού, κυρίως με την μητέρα του και δευτερευόντως με τον πατέρα του.

Έτσι αναπτύσσονται οι ανάλογες προσδοκίες σεξουαλικού περιεχομένου, που διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο, όπως διαφέρουν οι χαρακτήρες και οι προσωπικότητες των ανθρώπων. Καλώς η κακώς η σεξουαλικότητα επηρεάζεται άμεσα από το κοινωνικό περιβάλλον, από προκαταλήψεις και δοξασίες, κατά πόσο είναι πρέπων, καθώς και από Μ.Μ.Ε. όπως ταινίες, περιοδικά, ιντερνέτ που προτρέπουν συγκεκριμένες συμπεριφορές με στόχο την «εγωιστική απόλαυση». Στην κοινωνία του σήμερα 1% του πληθυσμού στα νέα άτομα δεν έχει καμία ερωτική έλξη – επιθυμία, ενώ σαν ζευγάρι αγαπά και νοιάζεται ο ένας τον άλλο και οργανικά είναι υγιέστατοι. Αυτό δεν σημαίνει ότι απέχουν πλήρως, αλλά κυριαρχεί περισσότερο ο αυτοερωτισμός.

Για να υπάρξει μια ικανοποιητική έκφραση της σεξουαλικότητας χρειάζονται κάποιες προϋποθέσεις:

• Να ξέρει το κάθε άτομο τι ακριβώς έχει ανάγκη και να μπορεί να το μεταδώσει στον άλλο, ενώ ταυτόχρονα να αφουγκράζεται και τις ανάγκες του άλλου, μέσα σε ένα κλίμα αμοιβαίας αποδοχής, εκτίμησης και έλξης.

• Να έχει υπάρξει μια περίοδος γνωριμίας και ειλικρινούς επικοινωνίας, δίχως, άλλα να λένε, άλλα να εννοούν και άλλα να κάνουν.
• Να μην παίζονται παιχνίδια ισχύος και εξουσίας, χρησιμοποιώντας την σεξουαλικότητα ως ένα μέσο για να πετύχουν άλλους στόχους.
• Να είναι μία πηγή χαράς και ανταλλαγής έντονων συναισθημάτων, όπου δύο άνθρωποι γίνονται ένα σε μία απίστευτα μοναδική εμπειρία, δίχως να υπάρχει ο αυτοσκοπός του οργασμού.

• Να λαμβάνονται οι απαραίτητες προφυλάξεις, με την ανάλογη υπευθυνότητα και των δύο, για πιθανή ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη και για πιθανή μετάδοση αφροδισίων νοσημάτων.

Η σεξουαλικότητα που είναι συνδεδεμένη με την αγάπη είναι αυτό που κάνει πολύ καλό στον νου και στο σώμα. Αυτός που αγαπιέται και αγαπά, απολαμβάνει μία οικεία σχέση σε τέτοιο βαθμό που ανακουφίζεται από το άγχος, την ένταση και μειώνει την επιβάρυνση του καρδιαγγειακού του συστήματος. Σε αντίθεση με όσους έχουν εξωσυζυγικές σχέσεις που αυξάνει κατά πολύ η πιθανότητα εμφράγματος και άλλων προβλημάτων από το καρδιαγγειακό.

Από την άλλη πλευρά όταν η σεξουαλικότητα παραβλέπεται για αρκετό καιρό, η ζωτική ενέργεια διοχετεύεται αλλού κατά εναλλακτικό τρόπο. Όπως η εμφάνιση νεύρωσης, ναρκισσισμού, τελειομανίας, καθώς και εμφάνιση κεφαλαλγίας, κολίτιδας, μυϊκών συσπάσεων.

Πολλοί άνθρωποι έχουν την τάση αντί να υπηρετούν μια σχέση αγάπης μέσα από την συνειδητή αίσθηση της ελευθερίας, να δημιουργούν σχέση εξάρτησης και προσκόλλησης. Σ’ αυτήν την περίπτωση θα πρέπει μέσα από την αυτοκριτική να δουλέψουν την αυτοεκτίμησή τους.

Σε άλλες περιπτώσεις η ζωτική ενέργεια της σχέσης έχει εξαντληθεί και τότε έχει χαθεί εκείνο το συναίσθημα του ερωτευμένου. Τότε δεν είναι ο σύντροφος που πρέπει να κατακτηθεί εκ νέου, αλλά εκείνες οι πλευρές του εαυτού που τότε υπήρχαν αλλά τώρα για κάποιο λόγο έχουν χαθεί. (Διότι έχει δοθεί η προτεραιότητα στο μεγάλωμα των παιδιών, στην εξέλιξη στον χώρο εργασίας κ.α.). Είναι ψευδαίσθηση να σκεφθεί κανείς ότι μπορεί να ανακτήσει εκείνη την μαγεία της σχέσης, δίχως να ψάξει μέσα στον εαυτόν του.

Συχνά υπάρχουν σκέψεις που «φυλακίζουν» τον άνθρωπο και τον αποτρέπουν από εμπειρίες που θα ήθελε να ζήσει με την σύντροφό του. Όπως για παράδειγμα «είναι ωραίο να το κάνω αλλά δεν έχω τον χρόνο, δεν νιώθω ικανός, εάν δοκιμάσω και αποτύχω θα νιώθω χάλια, δεν είμαι άξιος γι’ αυτό κ.α.».

Υπάρχουν όμως και συναισθήματα όπως το άγχος, η ανυπομονησία, η ευερεθιστότητα, που εύκολα αναπτύσσονται στον σύγχρονο τρόπο ζωής και λειτουργούν ως τροχοπέδη στην έκφραση της σεξουαλικότητας.

Οι συνθήκες και η ατμόσφαιρα θα πρέπει να είναι οι κατάλληλες για να μπορέσει να αναδυθεί η σεξουαλικότητα και το μέλημα γι’ αυτό πρέπει να το έχουν και οι δύο πλευρές. Είναι πολύ σημαντικό να επικεντρώνεται κανείς στο «εδώ και τώρα» και να αφήνεται στα θετικά συναισθήματα που αναδύονται εκείνη την στιγμή, δίχως να επιτρέπει σε τίποτα να τον επηρεάσει.

Δύο είναι τα λάθη που πρέπει να αποφεύγονται με τον σύντροφό μας. Το να ασκούμε πίεση στο να βρεθούμε ερωτικά και να τον ενοχοποιήσουμε σε περίπτωση που δεν «πετύχει».

Στην Ελλάδα μία γυναίκα στις τρείς δεν έχει σεξουαλική ζωή για πολύ καιρό, ενώ ένας άντρας στους τέσσερεις αντικαθιστά την σεξουαλικότητα με την επαγγελματική του εξέλιξη η με αθλητικές δραστηριότητες.

Ενώ η σεξουαλικότητα είναι ένα «Θείο δώρο» στην ανθρώπινη φύση μας, είναι ταυτόχρονα και μια πρόκληση για το πως θα την αξιοποιήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, για την χαρά της ζωής και του σχετίζεσθαι.

Σπύρος Μεταξάς  ψυχίατρος – ψυχοθεραπευτής