Την έννοια της αγάπης νομίζω ότι τη γνωρίζουμε όλοι, δίχως αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και αποκλίσεις, καθ΄ ότι όταν μπαίνει ο ανθρώπινος εγωισμός στη μέση, αυτή μεταλλάσσεται.
Αλλά ας εστιάσουμε στην ελευθερία όπου υπάρχει ένα τεράστιο ηθικό δίλλημα.
Στην πραγματικότητα που ζούμε είναι κανείς ελεύθερος να επιλέξει την σεξουαλική του ταυτότητα; Είναι κανείς ελεύθερος να ντύνεται όπως νιώθει και να φτιάχνει την εξωτερική του εμφάνιση όπως τον εκφράζει; Είναι κανείς ελεύθερος να εκφράζεται δίχως να περιορίζεται από την κριτική και τα σχόλια των άλλων στα πλαίσια μίας ισότιμης συνύπαρξης; Είναι γνωστό ότι η ατομική μας ελευθερία φθάνει μέχρι εκεί που δεν περιορίζει την ελευθερία του άλλου, αλλά δεν είναι τόσο ξεκάθαρα τα πράγματα στην πράξη.
Πριν κάποια χρόνια υπήρχε στη χώρα μας η πατριαρχική οικογένεια. Άλλες ελευθερίες και ρόλους είχαν οι άντρες και άλλες οι γυναίκες. Με τη σεξουαλική απελευθέρωση της δεκαετίας του ’70 ο άνδρας χάνει τον ρόλο του ως «κυνηγός» στο να επιλέγει ποια να φλερτάρει και που η γυναίκα με προσμονή περίμενε να τη φλερτάρει ο «σωστός» άνδρας, με βάση τα πρότυπα της εποχής, για μία σωστή αποκατάσταση, «ώστε να μην μείνει στο ράφι».
Σήμερα πλέον έξω από τους ρόλους των δύο φύλων που καθορίζει η κοινωνία σε μεγάλο βαθμό, οι άνθρωποι αρχίζουν και αφουγκράζονται τα συναισθήματά τους μέσα από μία αίσθηση ελευθερίας, ισοτιμίας και επαφής, με την όποια σεξουαλικότητά τους, δίχως ενοχές.
Στα πλαίσια λοιπόν των διεκδικήσεων των γυναικών στον χώρο εργασίας και στις θέσεις εξουσίας, που πριν ήταν καθαρά ανδροκρατούμενος χώρος, άρχισαν να τονίζουν τη θηλυκότητά τους και την εξωτερική τους εικόνα δαπανώντας πολλά ποσά προς αυτήν την κατεύθυνση. Ταυτόχρονα ο άνδρας καλείται να βρει την καινούργια του ταυτότητα, πάντα μέσα από την ελευθερία επιλογών που του προσφέρει η σύγχρονη κοινωνία. Έχει χάσει όμως προ πολλού την ισχύ που του έδινε το φύλλο του, αλλά ταυτόχρονα οι γυναίκες τον θέλουν και ικανό και δυνατό, γεγονός που αυτό υπηρετεί τη συνέχιση του είδους.
Σήμερα όλο και πιο συχνά συναντάμε γυναίκες που αναπτύσσουν ανδρικά χαρακτηριστικά στη συμπεριφορά τους και άνδρες το αντίθετο. Όλο και πιο συχνά χάνεται το ενδιαφέρον για φλερτ μεταξύ των δύο φύλων και προέχει πλέον ο αγώνας για την οικονομική ανεξαρτησία και ελευθερία επιλογών χωρίς συμβιβασμούς στη σχέση με το άλλο άτομο.
Ας λάβουμε τις τεράστιες κοινωνικές αλλαγές που συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια με αφορμή την παγκοσμιοποίηση. Αναπτύσσονται πλέον ξένες επιχειρήσεις με πολύ χαμηλότερους μισθούς για τους εργαζόμενους και με την ανεργία να αυξάνεται.
Αυτό έχει ως συνέπεια την ανασφάλεια των εργαζομένων με ιδιαίτερη επίπτωση στην ψυχολογία των ανδρών που από παράδοση ήταν το ισχυρό φύλλο και οφείλει να το υπηρετεί, ειδ’ άλλως δεν είναι αρκετά άνδρας.
Έχοντας ως υπέρτατο αγαθό την προσωπική του ελευθερία ο καθένας μας, καλούμαστε να σχετισθούμε με άλλον άνθρωπο για κάποιες βασικές μας ανάγκες, προσδοκίες, επιθυμίες, στα πλαίσια της εξελικτικής μας πορείας. Αφορούν τον συναισθηματικό τομέα, την ουσιαστική επικοινωνία, τη σεξουαλικότητα, το μοίρασμα κ.ά. Αυτό μπορεί να συμβεί μόνο με μία προϋπόθεση, ότι η πραγματική και ειλικρινής αγάπη θα κυριαρχήσει στον εγωισμό, μέσα από μία συνειδητά ελεύθερη επιλογή.
Ένα συχνό λάθος που κάνουν οι άνθρωποι στις σχέσεις τους είναι το να πιστεύουν ότι αυτόν που αγάπησαν είναι μοναδικός και ανεπανάληπτος. Τον γεμίζουν με πολλές προσδοκίες, γιατί εκείνη τη στιγμή το έχουν μεγάλη ανάγκη για να βγουν από τη γκρίζα πραγματικότητά τους και έτσι άθελά τους τον εκθειάζουν.
Η αναγκαιότητα στο να αγαπήσει ο άνθρωπος είναι δεδομένη, γιατί μέσα από αυτήν απελευθερώνεται μια αστείρευτη δύναμη δημιουργικότητας που εκθειάζει την πραγματική του φύση.
Συχνά όμως ο άνθρωπος παγιδεύεται σε σκέψεις και στις ανασφάλειές του, κατά πόσο είναι σωστός ο άνθρωπος που θα αγαπήσει, ή εάν τον αγαπά με τον σωστό τρόπο. Όλα είναι ένα είδος αντίστασης, στο να αλλάξει τον μέχρι εκείνη τη στιγμή γνώριμο τρόπο ζωής και ελευθερίας του.
Το να τολμήσει όμως να αγαπήσει οδηγείται σε άλλου είδους συνειδητότητα που γεμίζουν τα μάτια του από μία ξεχωριστή λάμψη που υπάρχει μόνο στους ανθρώπους που είναι ερωτευμένοι με τη ζωή.
Σπύρος Μεταξάς Ψυχίατρος – Ψυχοθεραπευτής